Nederland is een land van tegenstellingen. Net als alle andere landen trouwens. Het is dan ook altijd nuttig om tegenstellingen te onderzoeken. Hoe komt het dat er zo veel ‘kloven’ zijn? Zijn ze echt of nep? Wie heeft er welke belangen bij? Wat gebeurt er als je er (veel) over praat? Daarover gaat het artikel Bubbels en kloven in de reeks ‘De kernboodschap en andere illusies’ (magazine Communicatie, november 2017).
Gisteren was ik te gast bij de Universiteit Wageningen voor een gastcollege over persuasieve communicatie. Ondanks de volle zaal werd het een interactieve bijeenkomst. Drie algemene communicatiewetten kwamen als extra belangrijk – zeker voor de overheid – uit de discussie.
Onder de werktitel ‘De kernboodschap en andere illusies’ ben ik bezig met een boekje voor communicatieprofessionals die willen dwarsdenken en verdieping zoeken. Ik publiceer als opmaat een serie artikelen in magazine Communicatie. Zaterdag verscheen de eerste aflevering over waarom overheid en burger elkaar niet begrijpen. Aflevering 2 zal gaan over (echte, ingebeelde en zelfgenererende) tegenstellingen.
Op 22 juni mocht ik het congres Slim beïnvloeden van gedrag voor beter beleid afsluiten met een gesproken column. Het congres werd georganiseerd door de drie rijksacademies: de Academie voor Wetgeving, de rijksacademie voor Financiën en Economie en de Academie voor Overheidscommunicatie. Ik stelde vast dat de academies samen de drie klassieke stuurinstrumenten van de rede vertegenwoordigen: beloningen, regels en argumenten. Oftewel: geld, gebod en gelijk. Helaas doorkruist een somber nieuw mensbeeld de drie-eenheid. Hieronder lees je de hele column. Lees verder
In Communicatie Magazine mocht ik vijf psychologische basisinzichten bespreken die ik handig vind voor wie communiceert of daarover adviseert.
In Communicatie magazine van maart argumenteer ik dat communicatiestudenten zich vooral zouden moeten verdiepen in communicatiemissers. Die zijn even leerzaam als vermakelijk. Aan de hand van het model van de twee breinsystemen bespreek ik vier schitterende missers:
Lees verder in het artikel 4 communicatiemissers.
Het debat ging nog nooit zo vaak over het debat zelf. De aandacht voor media en communicatie is ongekend. Er zijn twee focuspunten:
Op Frankwatching vroeg ik me als communicatieadviseur af waarom het waardevol is om af en toe over je eigen gelijk heen te stappen.
In De nieuwe communicatieprofessional beschrijft Vera de Witte de belangrijkste ontwikkelingen en uitdagingen voor het communicatievak. Ze verbindt de veranderende opgave voor de communicatieprofessional aan een aantal trends:
1. Technologisering en digitalisering veranderen de wereld.
2. Succesvolle organisaties zijn adaptief en weten te verbinden.
3. Dé twee kerntaken van het communicatievak zijn merkmanagement en interactiemanagement.
4. Specialiseren is een must, net als experimenteren en lef.
5. Werken in flexibele, multidisciplinaire teams wordt standaard.
Een verhelderende en onderhoudende doorkijk op het vak. Ik mocht een gasthoofdstuk schrijven: “Vijf psychologische basics voor communicatiedirecties.”
Het lastige met hardnekkige problemen is dat alle gewone oplossingen al eens zijn bedacht en ontoereikend bevonden. Je zoekt iets nieuws dat écht verschil maakt. En al dat geanalyseer lijkt dat alleen maar te bemoeilijken…
Vaak blijkt een creatieve sprong nodig, een beweging waarbij je ruimte maakt voor ongewone oplossingen. Daarvoor kun je verschillende methoden hanteren. Als vuistregel adviseren Dick Geurts en ik in dit artikel om met bestaande middelen naar nieuwe oplossingen te zoeken. Voor oplossingen heb je trouwens helemaal geen problemen nodig. Ga ook eens op zoek naar een gouden idee zonder dat er iets aan de hand is. Dat noemen we kabeljauwvissen.
In magazine Communicatie deze maand mijn mini-onderzoekje naar kantoortaal. Is de taal van kantoortijgers alleen maar komisch en irritant? Of is te veel burelen-bla-bla ook schadelijk? Maak kennis met vijf onderstromen:
Je leest er alles over in het artikel Taal in de kantoorrimboe.
Harrie van Rooij 